Ενα ιστολόγιο εξερεύνησης στο χώρο της εναλλακτικής θεραπευτικής


Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2021

Εχινάκεια η πορφυρή.

κήπος Χαλανδρίου 2014

Ισως να είναι το πιο δημοφιλές βοτάνι μετά τη ρίγανη, ειδικά το χειμώνα. Μας έρχεται από την Αμερική, όπου οι αυτόχθονες Ινδιάνοι το χρησιμοποιούσαν για τα δαγκώματα των φιδιών και τον πονόλαιμο. Από τον 19ο αιώνα και μετά οι αμερικάνοι «Εκλεκτικοί» (μία σχολή βοτανικής ιατρικής που συνδύαζε τις υπάρχουσες βοτανοθεραπευτικές προσεγγίσεις, και γνώρισε μεγάλη επιτυχία μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα) την ενέταξαν πλήρως στη φαρέτρα της βοτανοθεραπείας. Είχε τέτοια επιτυχία ως βότανο που σήμερα έχει σχεδόν εξαφανιστεί στην άγρια μορφή της. Καλλιεργείται όμως εύκολα, είναι φυτό πολυετές και όμορφο, οπότε μπορούμε να το έχουμε στις γλάστρες και στους κήπους μας χωρίς ενοχές ότι το στερούμε από το φυσικό του οικοσύστημα. 

φωτογραφία από διαδίκτυο

Ανήκει στην οικογένεια των Σύνθετων (Asteraceae, Compositae), στην ίδια οικογένεια με τον ηλίανθο, την καλέντουλα, το ραδίκι, το μαρούλι, το χαμομήλι, την αχιλλεία, και άλλα 30-τόσες χιλιάδες είδη. Είναι ίσως η μεγαλύτερη βοτανική οικογένεια που διαθέτει ο πλανήτης μας. Τα είδη της οικογένειας αυτής είναι σημαντικά για τον άνθρωπο, τόσο από οικονομική όσο και από βοτανοθεραπευτική πλευρά. Το χαρακτηριστικό αυτής της οικογένειας είναι ότι τα άνθη τους φαίνονται ένα αλλά είναι στην πραγματικότητα πολλά: πολλά μικρά ανθίδια (disk florets) σε συγκεκριμένη γεωμετρική διάταξη (δύο σπείρες με την ακολουθία Φιμπονάτσι, η μία μέσα στην άλλη), και τα ανθίδια του εξωτερικού κύκλου (ray florets) έχουν ένα μεγάλο πέταλο – δίνοντας έτσι την εικόνα του ενιαίου. Η εικόνα της μαντάλας (mandala). 

φωτογραφία από διαδίκτυο

Ενεργειακά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι μας μιλούν για την έννοια της προσωπικότητας και της ατομικοποίησης: έχουμε πολλά στοιχεία, σε τάξη, που συγκροτούν ένα όλον. Το κάθε άνθος, φυσικά, εστιάζει σε μία διαφορετική πτυχή, σε ένα διαφορετικό θέμα που αντιμετωπίζει η προσωπικότητα. Η εχινάκεια ως βότανο ενεργοποιεί τον οργανισμό, είναι αντίδοτο για το δηλητήριο φιδιών – σταματάει τη δράση της υαλουρονιδάσης, ενός ενζύμου που διαλύει τα κύτταρα – και ενισχύει το ανοσοποιητικό όταν αντιμετωπίζει ιούς κρυώματος και στρεπτοκοκκικές μολύνσεις. Περισσότερα για την ιστορία και τη φαρμακευτική του δράση θα δείτε εδώ (https://botanologia.gr/echinacea-ena-apo-ta-simantikotera-votana-toy-planiti-mas/). 
φωτογραφία από διαδίκτυο


Σταματάω στο ότι σταματάει τη διάλυση (την αποδόμηση των κυττάρων, όπως αναφέρουν τα σχετικά εγχειρίδια), γιατί εδώ κάπου βρίσκεται και η ενεργειακή του δράση ως ανθοϊαμα. Όπως αναγράφεται στο Flower Essence Repertory (http://www.flowersociety.org/repertory-on-line.htm), η εχινάκεια βοηθάει «όταν αισθανόμαστε κατακερματισμένοι από ακραίο τραύμα ή κακοποίηση που έχει καταστρέψει την αίσθηση του Εαυτού (και) όταν απειλούμαστε από φυσική ή συναισθηματική διάλυση». Με απλά λόγια, όταν «νιώθουμε κομμάτια», μαζεύει τα κομμάτια μας! Μας επανασυναρμολογεί σε ένα όλον με τάξη και συνοχή. Μας ανασυγκροτεί. Επαναφέρει την ακεραιότητα του συστήματος, του οργανισμού μας, και αυτό είναι αναγκαίο για να μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά σε περαιτέρω προσβολές (είτε προέρχονται από ανθρώπους είτε από μικρόβια/ιούς). 

κήπος Χαλανδρίου 2013


Το τι μπορεί να συμβεί στον καθέναν μας που θα μπορούσε να διαταράξει αυτή τη συνοχή, εύκολα ίσως μπορούμε να το φανταστούμε: από το να μας σκυλοβρίσει ένας συνάνθρωπος σε μία ευάλωτη στιγμή μας, μέχρι το να βρεθούμε θύμα μίας τρομοκρατικής ενέργειας, πολέμου, βιασμού, κακοποίησης, να παραβρεθούμε σε μία σκηνή βίας και να ταραχτούμε βαθειά – όλα αυτά μέσα σε μία κοινωνία όπου η αίσθηση της προσωπικής μας ταυτότητας είναι επισφαλής και υπό απειλή ανά πάσα στιγμή (Οι άνθρωποι ψάχνουμε το ανήκειν μας μέσα στην οικογένεια και στην κοινωνία, και σήμερα με τις κατακλυσμιαίες αλλαγές στα επίπεδα αυτά το ανήκειν μας είναι υπό συνεχή διαπραγμάτευση. Χωρίς το στήριγμα του ασφαλούς ανήκειν είμαστε πολύ πιο ευάλωτοι στις προσβολές της συνοχής μας ως προσωπικότητες). 

φωτογραφία από διαδίκτυο


Οι ανθοθεραπευτές σε τέτοιες περιπτώσεις σκεφτόμαστε το λεγόμενο «ίαμα της διάσωσης» (rescue remedy/five flower formula) του Δρ. Μπαχ. Είναι το πιο διαδεδομένο ίαμα για τις περιπτώσεις ακραίου στρες, σοκ, και τραύματος. Το σύνθετο αυτό ίαμα όμως δεν περιέχει κανένα άνθος της οικογένειας των Σύνθετων, και το ζήτημα της θρυμματισμένης προσωπικότητας δεν αντιμετωπίζεται ως έχει, παρά μόνο έμμεσα. Το ανθοϊαμα της εχινάκειας δίνει ακριβώς αυτό το παραπάνω στοιχείο, της επανασυγκρότησης της προσωπικότητας. Μία θεραπευόμενη, η οποία δεν γνώριζε τα ιάματα που περιείχε το θεραπευτικό της μπουκαλάκι, περιέγραψε τη δράση του ως εξής: «έβλεπα τον εαυτό μου σαν ένα κιούπι σπασμένο κομμάτια, και ένα-ένα άρχισαν να επιστρέφουν στη θέση τους και να κολλάνε μεταξύ τους σαν παζλ, και έγινα πάλι ολόκληρη». 




κήπος Δράμας 2020


Δεν είναι ίσως τυχαίο ότι τα κατεξοχήν ιάματα για την άμυνα, ή το αρραγές του ηλεκτρομαγνητικού μας πεδίου, τα ιάματα της αχιλλείας (λευκής, ροζ, και κίτρινης), ανήκουν στην ίδια οικογένεια με την εχινάκεια. Οι αχιλλείες προστατεύουν, αλλά όταν το κακό έχει γίνει, η εχινάκεια μας επανασυγκροτεί σε ένα ισχυρό δυναμικό όλον. Αυτό είναι που μας δίνει και τη δυνατότητα της επανασύνδεσής μας με αυτό που ονομάζουμε συχνά Ψυχή, ή Ανώτερο Εαυτό, ή Εγώ με κεφαλαίο Ε.

φωτογραφία από διαδίκτυο






1 σχόλιο: