Ζούμε ημέρες ζοφερές, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά. Εδώ και ένα χρόνο τα μάτια, η ψυχή και ο νους μας βομβαρδίζονται από ιστορίες καταστροφής, οι οποίες μας πλημμυρίζουν φόβο και σύγχυση. Δεν είναι μόνο οτι μας φοβίζουν οι όποιες αλλαγές, απειλείται η ίδια μας η επιβίωση, και ο νους μας δεν μπορεί να ησυχάσει τρέχοντας και κλωθωγυρνώντας το ένα τρομοσενάριο μετά το άλλο. Το σώμα αργά ή γρήγορα ακολουθεί: να οι κράμπες και τα πιασίματα, οι πόνοι και οι διαταραχές στο πεπτικό, οι αϋπνίες. Η αδρεναλίνη που εκκρίνεται από τα επινεφρίδια κρατά το σώμα και το νου σε μία εγρήγορση και μία επιφυλακή απίστευτα ενεργοβόρα, με αποτέλεσμα να συσσωρεύουμε κούραση. Κούραση σωματική, και κούραση ψυχική. Κούραση τέτοια που δεν μας αφήνει καν το περιθώριο να σκεφτούμε καθαρά! Τα ενοχλήματα στο σώμα μας και η συναισθηματική μας δυσφορία είναι τα καμπανάκια που προσπαθούν να μας αφυπνίσουν, αλλά λίγοι από μας τα εκτιμούμε ως τέτοια. Συχνά αντιδρούμε σπασμωδικά, με φόβο, και καταφεύγουμε σε γιατρούς και φάρμακα που σκοπός τους είναι να κατασιγάσουν τα νοσηρά συμπτώματα (και έτσι "να μας κάνουν καλά").
Μέσα σ' αυτό τον κυκεώνα και την ανασφάλεια που χαρακτηρίζει τις ημέρες μας, συχνά η εναλλακτική/ενεργειακή θεραπεία φαντάζει σαν μία άσκοπη πολυτέλεια. Θεωρώ πως ισχύει το αντίθετο.
Για την κούραση, το γιατρικό είναι η ενέργεια. Για την αδρεναλίνη, η χαλάρωση.
Ενέργεια παίρνουμε από τον ύπνο (ναι, αλλά πώς είναι ο ύπνος μας αυτό τον καιρό;), την τροφή (η οποία όλο και χειροτερεύει ως ποιότητα με την επεξεργασία που υφίσταται), και την αναπνοή (πόσο βαθιά και ήρεμα αναπνέουμε τον τελευταίο καιρό;). Και πώς να χαλαρώσουμε με τόσο φόβο μέσα μας και τόση επιθετικότητα γύρω μας;
Το ρέικι μας δίνει ενέργεια και χαλάρωση. Τόση ενέργεια και τόση χαλάρωση ώστε μετά από μία καλή συνεδρία να νιώθουμε ξεκούραστοι, με καθαρό το νου, και χαμογελαστοί. Σαν να έχουμε βγεί από έναν βαθύ και αναζωογονητικό ύπνο, κι ακόμα καλύτερα! Να μπορούμε να ρίχνουμε έστω και μία κλεφτή ματιά στον κόσμο και στη ζωή μας με άλλα μάτια. Και σιγά-σιγά, αυτές οι κλεφτές ματιές να γίνονται όλο και λιγότερο φευγαλέες - έτσι ώστε μέσα μας να σταθεροποιείται μία κατάσταση θετική, μία κατάσταση όπου σκεφτόμαστε καθαρότερα και πιο δημιουργικά, μία κατάσταση όπου νιώθουμε οτι "μπορούμε να το παλέψουμε"... Με κάπως τακτικές συνεδρίες ο ύπνος μας βαθαίνει, οι σωματικές μας ενοχλήσεις ατονούν, και η γενική μας υγεία μπορεί να βελτιωθεί θεαματικά. Αλλά το σημαντικότερο, για μένα, είναι η επίδραση που έχει αυτή η καθαρή, φωτεινή ενέργεια του ρέικι στη σκέψη και στον ψυχισμό μας.
Αυτή τη φωτεινή ενέργεια έχουμε ανάγκη όσο τίποτα άλλο στις σκοτεινές μέρες που ζούμε...
Μόνο όσοι δεν έχουν γνωρίσει εμπειρικά τα αποτελέσματα μιας ενεργειακής θεραπείας, ή μόνο όσοι δεν έχουν πάρει είδηση για το κόστος και σε χρήμα και σε απώλεια χρόνου και σε ξεδιάντροπη υποτίμηση της ανθρώπινης αξίας στις "δωρεάν" υπηρεσίες υγείας, μόνο αυτοί μπορούν να θεωρήσουν πολυτέλεια την ενεργειακή αντιμετώπιση της αρρώστιας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι, ακόμα, μετά τη μεγάλη πρόσφατη μείωση των πιστώσεων για την υγεία, ποιος τολμάει να φανταστεί την οδό μαρτυρίου των ασθενών μεταξύ ταμείων και νοσοκομείων;
Το είδα σε άλλες χώρες σε περιόδους μεγάλης ανέχειας: γέμιζαν οι αίθουσες εκπαίδευσης σε τεχνικές ενεργειακής θεραπείας. Αλλά και συγχρόνως άπλωνε η Καρδιά εκείνων που ήξεραν και μπορούσαν, για να περιθάλψουν τους ανήμπορους.
Όντως, μόνο άμα κάποιος αποκτήσει την εμπειρία του Reiki μπορεί να εκτιμήσει τα αποτελέσματα και οφέλη που μας δίνει
ΑπάντησηΔιαγραφήπέρσι μια φίλη έκανε reiki στο σκύλο μου που κούτσαινε λόγω δυσπλασίας, πήγε πολύ καλά. "Τα παιδιά και τα ζώα είναι πιο επιδεκτικά, ως περισσότερο ανοιχτά", μου είπε. Μακάρι να μην είχαμε χάσει τις δεξιότητες κι εμείς...ως μεγάλοι
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ νομίζω οτι χρειάζεται απλώς να θέλουμε να βοηθηθούμε... και να αφεθούμε με εμπιστοσύνη... όλα τα άλλα τα αναλαμβάνει η ενέργεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήπροφανώς τα παιδιά, τα φυτά και τα ζώα έχουν λιγότερες αντιστάσεις - είναι πιο απλά πλάσματα, λειτουργούν με την καρδιά τους...
φίλοι μου θε πρέπει να καταλάβουμε πως το ρέικι δεν είναι απλά μια ενεργειακή μέθοδος αλλα και τρόπος ζωής.. είναι γεγονός πως το ρέικι κάνει ολα οσα έχουν αναφερθεί στήν συζήτηση. και κάνει ακόμα πολλά περισσότερα. όντως η καρδιά ενός πρακτικού ρέικι γεμίζει χαρά όταν βλέπει στους άλλους την έκφραση ανακούφισης και ξέρω πως οι περισσότεροι έχουμε την διάθεση να προσφέρουμε . ομως υπάρχει το εξής περίεργο φαινόμενο. Οσες φορές ,τόσο εγώ οσο και άλλοι ενεργειακοί πρακτικοί προσφερθήκαμε να κάνουμε δωρεάν συνεδρίες σε άτομα που το έχουν ανάγκη ,υπήρξε μια απίστευτη αποχή απο την προσφορά μας. ας μου εξηγήσει κάποιος αυτό το φαινόμενο που πραγματικά με στεναχωρέι πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εμένα με στενοχωρεί αυτό (κι εγώ το αντιμετωπίζω)...
ΑπάντησηΔιαγραφήκατά καιρούς το έχω ερμηνεύσει ως εξής: οι άνθρωποι φοβούνται να αφεθούν σε κάτι άγνωστο... οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αρέσκονται να τους προσφέρονται πράγματα ή υπηρεσίες δωρεάν, γιατί μετά νιώθουν "υποχρεωμένοι", νιώθουν οτι υπογραμμίζεται η ανάγκη τους, και "χάνουν" την αξιοπρέπειά τους... πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να φύγουν από τον πόνο τους στην πραγματικότητα, κι ας λένε το αντίθετο... κάποιοι άνθρωποι διαισθάνονται οτι το ρέικι θα τους "ξεβολέψει": μία συνεδρία μπορεί να ξυπνήσει στη συνείδησή τους τη φωνή του Φύλακα Αγγέλου τους, που τόση προσπάθεια κάνουν να κατασιγάσουν μέσα στην καθημερινότητά τους... εκεί θα πάνε στον ψυχολόγο/σύμβουλο και θα πούν διάφορα, και αυτός/η αμέσως θα "καταδικάσουν" το ρέικι και θα πείσουν τον άνθρωπο να μην το ξαναδεχτεί (μέσα στην άγνοια και στην αμάθειά τους κι αυτοί, φυσικά, χωρίς κακή πρόθεση!)
αυυτές είναι οι σκέψεις που κάνω σχετικά...