Η Αγάπη είναι μια κατάσταση αγκαλιάς. Ενας κύκλος που τα χωράει όλα και προστατεύει, δημιουργεί ένα χώρο ασφάλειας όπου το κάθε τι μπορεί να εκδιπλώσει τη φύση του, να ανθίσει.
Η Αγκαλιά είναι δυό καρδιές που ακουμπούν η μία στην άλλη. Δεν ακουμπούν κεφάλια, νόες, ακουμπούν και ενώνονται πρωτίστως οι καρδιές. Η Αγκαλιά είναι πνευματικός νόμος.
Οι νόες αναλύουν, κατανοούν με το δικό τους τρόπο, ζουν με τις βεβαιότητες που διδάχθηκαν και "ξέρουν". Αυτό έμαθαν, αυτό ξέρουν. Οτιδήποτε αλλιώτικο, "ξένο" προς τη γνώση και την κατανόησή τους, δεν μπορεί να γίνει αβασάνιστα αποδεκτό. Οι νόες βασανίζονται.
Η καρδιά γνωρίζει, γιατί χωράει. Χωράει περισσότερα από όσα χωράει ο νους, κάθε φορά και πάντα. Και τα ανάποδα, και τα αντίθετα, και όλα.
Όταν μιλάς για την Καρδιά, δεν υπάρχουν όρια περιγραφής, όπως δεν υπάρχουν και σύνορα, ούτε αρχή, ούτε τέλος. Γι' αυτό η Καρδιά μπορεί να "θυμάται". Να θυμάται πέρα από τον φτωχό γήινο χρόνο, πέρα και από το διάστημα που ανακαλύπτουν τα ανθρώπινα τηλεσκόπια. Θυμάται πριν από την Αρχή και ελπίζει για μετά το Τέλος.
ΑπάντησηΔιαγραφή