Οκτώβρης. Η θάλασσα γαλήνια, αλλά το εκμαγείο της παραλίας
δείχνει πρόσφατα μεγάλα κύματα. Σε αυλακώσεις της αμμουδιάς μαζί με τα χνάρια
από τα περπατήματα των γλάρων ασπρίζουν ζώνες από αμέτρητα κοχύλια, που
μετέφερε το κύμα.
Κοχύλια, το εξωτερικό, σκληρό, προστατευτικό
κέλυφος θαλάσσιων ασπόνδυλων οργανισμών (διάφορα είδη μαλακίων), των οποίων και αποτελεί μέρος του σώματος τους.
Παίρνω στην παλάμη μερικά
από τον τεράστιο αριθμό που βλέπω στα πόδια μου.
Ποιο πρώτο να θαυμάσω πρώτο; Ποικιλία μεγεθών,
αρχιτεκτονικών σχεδίων με συνδυασμούς γραμμώσεων καμπυλών προς ένα ιδεατό
κέντρο, ακτινοειδών και χρωματικών στιγμάτων. Αναμίξεις χρωμάτων. Το καφέ με το
ροζ - μωβ και το μπλε πάνω στο άσπρο λαμπερό του κελύφους, που σπινθηρίζει στις
πλάγιες ακτίνες της δύσης.
Τα «σπίτια» των μαλακίων! Σπάνια απόλαυση Αρμονίας και
Αισθητικής. Γι’ αυτόανά τους αιώνες έχουν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή
κοσμημάτων και διακοσμητικών αντικειμένων. Ακόμα υπήρξαν περιοχές όπου
χρησιμοποιούνταν επίσης και ως είδος χρήματος.
Η επαφή! Ανυπολόγιστος αριθμός από μικρά ζωάκια που
υφαίνουν το σώμα τους με την αρμονία του Σύμπαντος.
Πώς προμηθεύονται τις ουσίες αυτών των χρωμάτων και των
σχημάτων, όπως είναι αποτυπωμένα στην πάλλευκη παλέτα
τους;
Ποιος δάσκαλος τους δίδαξε την αισθητική και την τεχνική
της ανάμιξης των χρωμάτων.
Ποιος τα οδηγεί στον στροβιλισμό του ασύμμετρου χορού τους
γύρω από ένα ιδεατό κέντρο, όπου αφήνουν τα αχνάρια των βημάτων τους;
Ασύμμετρες μορφές, σπειροειδείς στην κορυφή ενός ιδεατού κώνου, που μόνο μάτια
ενός πνεύματος διακρίνουν στον αιθερικό κόσμο.
Ποια ηλεκτρονική τεχνική κατέγραψε στο DNA τους
αυτή τη σοφία που τους καθοδηγεί;
Αμέτρητες ακτίνες φωτός, Άγγελοι σταλμένοι από το Αρχαγγελικό
Αρχέτυπο του είδους εισέρχονται στην ύλη και παράγουν τόσες ζωές. Ύστερα αποσύρονται
στην πηγή τους και πάλι ξανάρχονται. Η κλίμακα του Ιακώβ!
Άγγελοι γεννιούνται» και θυσιάζονται.Στη θάλασσα και στη
στεριά. Θυσιάζονται, δημιουργούν και πεθαίνουν.
Και πλουτίζεται το Πνεύμα της Φύσης από τις καινούργιες
εμπειρίες και εξελίσσεται μαζί με τα πνεύματα των ανθρώπων.
Διαρκώς γεννιέται η ζωή και διαρκώς πεθαίνει.
Χάνονται οι μορφές, αλλά δεν χάνεται η πηγή τους. Έρχεται
και ξανάρχεται, ως το τέλος των αιώνων, του Σύμπαντος.
Κρατώ στο χέρι μου ένα όστρακο. Το σπίτι ενός Αγγέλου, ο
οποίος ήταν πιο πριν εδώ μέσα.
Δέος και έκσταση και θαυμασμός! Και μια γλυκιά αίσθηση
μυστικής επικοινωνίας . Ο Άγγελος και το μικρό ζωάκι. Πάλλεται η καρδιά από
συνήχηση.
Και θυμάμαι: Ένας Άγγελος κατέρχεται και στο ποτήρι της
άγιας τράπεζας.
Άγγελος Αγάπης και Σοφίας και Ζωής.
Κατέρχεται και διαμελίζεται και πεθαίνει. Να κοινωνήσουν
πιστοί και άπιστοι τη Ζωή και ίσως καταφέρουν να Αγαπήσουν.
Όλη η Δημιουργία ξεκίνησε από τη Θυσία! Τη θυσία του
κόσμου των Πνευμάτων.
Το Πνεύμα.
Πίσω από κάθε ανάσα ζωής το Πνεύμα!
Όπως και πίσω από κάθε σταγόνα
ανθοϊάματος.
Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου